Waluta w Anglii
Funt brytyjski
Oficjalną jednostką monetarną w Wielkiej Brytanii jest funt szterling, jego symbol międzynarodowy to GBP. Jeden funt dzieli się na 100 pensów. W obiegu znajdują się monety o nominałach: 1, 2, 5, 10, 20 i 50 pensów oraz 1 i 2 funty. Banknoty znajdujące się w obiegu to: 5, 10, 20 i 50 funtów oraz 1 i 100 funtów tylko w Szkocji.
Krótka historia Szterlinga.
Do 15 lutego 1971 r. funt dzielił się na 240 pensów, bądź na 20 szylingów. Po przejściu w 1971 r. waluty na system dziesiątkowy, pens z racji różnicy wartości był początkowo nazywany nowym pensem.
Szterling został wprowadzony do obiegu przez angielskiego króla Henryka II w 1158 roku i był w tym czasie wymienialny na srebro. W 18l6 roku zmieniono wymienialność funta ze srebra na złoto i tak pozostało do 1914 roku. Od 1926 roku można było wymieniać banknoty na sztaby złota.
System waluty sztabowo-złotej został zamknięty we wrześniu 1931 roku podczas wielkiego kryzysu. Funt stał się ponownie całkowicie wymienialny w 1946 r. co było warunkiem udzielenia 3,75 miliarda USD pożyczki przez USA. Od tego okresu aż do początku lat 90-tych ubiegłego stulecia funt był kilkakrotnie dewaluowany.
1 penny, 2 pence, 5 pence, 10 pence, 20 pence, 50 pence
1 GBP, 2 GBP
Nowe, polimerowe 5 GBP, 10 GBP, 20 GBP, 50 GBP.
Stare, papierowe, będące nadal w obiegu 20 GBP i 50 GBP.