Praca w Anglii

Nie ma żadnego ograniczenia w dostępie do brytyjskiego rynku pracy dla obywateli polskich, zamierzających podjąć pracę na wyspach. Jedynym ograniczeniem mogą być kwalifikacje kandydata, znajomość języka angielskiego czy determinacja w znalezieniu wymarzonej pracy. Kiedy w niektórych krajach Unii bezrobocie sięga prawie 10% , to w Wielkiej Brytanii wynosiło ono z końcem 2016 roku 4.8% , co jest najniższym wskaźnikiem od 10 lat. W różnych regionach występuje różny poziom bezrobocia, najwyższe bezrobocie panuje na północnym wschodzie gdzie sięga ono 8 %, a najniższe na południowym zachodzie gdzie wynosi ono 3.1 %.

Płaca minimalna (National Minimum Wage)

Przed podjęciem pracy warto wiedzieć, że w Wielkiej Brytanii obowiązuje minimalna płaca krajowa (NMW - National Minimum Wage) która jest corocznie analizowana i zmieniana wraz ze wzrostem kosztów utrzymania. Zmiana minimalnej płacy w UK następuje każdego roku, przeważnie 1-go kwietnia. Od dnia 01.04.2021 National Minimum Wage wynosi:

  • 8.91 £/godz. dla osób dorosłych w wieku 25 i więcej (zmiana z 8.72)
  • 8.36 £/godz. dla osób dorosłych w wieku 21 do 24 roku (zmiana z 8.20)
  • 6.56 £/godz. dla osób w wieku od 18 do 20 lat (zmiana z 6.45)
  • 4.62 £/godz. dla młodzieży w wieku 16 - 17 lat (zmiana z 4.55)
  • 4.30 £/godz. dla uczniów poniżej 19 lat oraz 19 lat i powyżej w pierwszym roku ich nauki zawodu (zmiana z 4.15)

Pracodawca, który płaci poniżej minimalnej płacy krajowej, lub faworyzuje w płacach pracowników angielskich - łamie prawo.

Poniżej przedstawiamy link do angielskich stron rządowych na których można znaleźć zawsze aktualną informacje o minimalnej płacy krajowej: National Minimum Wage

Z naszego rozeznania wynika, że niestety wielu polaków zarabia minimalną stawkę, ale osoby posiadające wysokie kwalifikacje, zarabiają znacznie powyżej 10 funtów na godzinę.

Co mówi brytyjskie Prawo Pracy?

Przewiduje ono, iż:

  • nie wolno pracować więcej niż 48 godzin w tygodniu, chyba że pracownik podpisał pisemną zgodę na zatrudnienie więcej niż 48 godzin tygodniowo. Taka zgoda musi być pisemna i może być w każdej chwili przez pracownika odwołana,
  • nie wolno pracować więcej niż 6 godzin bez 20-minutowej przerwy,
  • nie wolno pracować bez 11-godzinnej przerwy miedzy jednym dniem pracy a drugim,
  • nie wolno mieć mniej niż 20 dni płatnego urlopu (w to wlicza się tzw. bank holidays), dla pracujących w niepełnym wymiarze godzin pracy urlop jest obliczany proporcjonalnie do czasu pracy. Dla robotników rolnych pracujących 5 dni tygodniowo, minimum to 23 dni urlopu plus dni ustawowo wolne od pracy
  • oplata za urlop powinna wynosić tyle, co średnia zarobków,
  • dla kobiet w ciąży pracodawca musi zrobić tzw. risk assessment (oszacować zagrożenie) i tak zmodyfikować warunki pracy, aby nie zagrażały zdrowiu matki i jej przyszłego dziecka,
  • nie wolno zwalniać z pracy pracowników tylko dlatego, że dochodzą swoich praw lub dlatego, że są w ciąży,
  • minimalna płaca musi wynosić £6,50 brutto dla osób powyżej 21 lat. Inne stawki obejmują osoby poniżej 22 lat oraz zatrudnione w rolnictwie,
  • dyskryminacja z powodu przynależności rasowej, płci, niepełnosprawności, stanu cywilnego, wieku, orientacji seksualnej, wyznania oraz członkostwa w związku zawodowym ( lub nie przynależności) - jest nielegalna,
  • mogą Ci przysługiwać dodatkowe uprawnienia np. do urlopu macierzyńskiego czy np. ochrona przed niesprawiedliwym zwolnieniem z pracy ( choć niektóre uprawnienia przysługują dopiero po upływie okresu kwalifikacyjnego).

Jeżeli te prawa zostały złamane, pracownik może wystąpić do Sądu Pracy (Employment Tribunal). Może żądać odszkodowania/rekompensaty za nieodpowiednie wynagrodzenie, za nadmierną ilość godzin, za brak przerw miedzy dniami pracy, za nieopłacony prawidłowo urlop. Odszkodowanie wynosi tyle, ile stracone zarobki.

Odmienną sprawą jest dyskryminacja w miejscu pracy. Jest ona niedozwolona, w szczególności jeżeli dotyczy płci, rasy, religii, narodowości. Odszkodowanie nie jest wyliczane matematycznie, jako że ma rekompensować sprawioną przykrość, ale wynosi z reguły od 2 do 5 tys. funtów, choć w drastycznych przypadkach może wynosić kilkanaście albo i kilkadziesiąt tysięcy.

Co mówi brytyjskie Prawo Cywilne?

Przewiduje ono, że pracodawca ma obowiązek stworzenia bezpiecznego miejsca pracy. Składa się na to:

  • bezpieczny system pracy,
  • bezpieczne lokum,
  • bezpieczne maszyny i narzędzia,
  • bezpieczni (przeszkoleni) pracownicy,
  • bezpieczne warunki zewnętrzne (np. powietrze, temperatura itd.),
  • bezpieczne ubranie ochronne, obuwie - jeżeli takie jest potrzebne.

Jeżeli zakład pracy łamie te warunki , należy sięgnąć po pomoc inspektora z Health & Safety Executive. Jeżeli zaś ktokolwiek w ciągu ostatnich 3 lat miał wypadek i poniósł obrażenia cielesne, może dochodzić odszkodowania w Sadzie Cywilnym za obrażenie i za straty finansowe tym spowodowane, np. straty zarobków lub koszty leczenia.

Sprawy w Trybunale i sprawy wypadkowe prowadzi się na zasadzie no win no fee: przy przegranej pracownik składający roszczenie nic nie płaci, a prawnik nie otrzymuje zapłaty; przy wygranej prawnik ma prawo odtrącić od odszkodowania (czyli po zakończeniu sprawy) na rzecz własnych kosztów 25 proc. (wypadki) lub 30 proc. (Trybunał). Koszty sprawy, np. koszty sądowe ponosi firma adwokacka.